müflisləşmək

müflisləşmək
глаг. разоряться, разориться, обанкротиться, потерпеть банкротство

Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. . 2006.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Смотреть что такое "müflisləşmək" в других словарях:

  • müflisləşmə — «Müflisləşmək»dən f. is …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • müflisləşdirmə — «Müflisləşdirmək»dən f. is …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • müflisləşmək — f. 1. İflasa uğramaq, iflas etmək. 2. Var dövlətini itirmək, var dövləti əlindən çıxmaq, müflis olmaq …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • müflisləşdirmək — f. Var yoxunu əlindən çıxartmaq, müflis olmağına səbəb olmaq, iflasa uğratmaq …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • süng — eləməx’: (Qarakilsə, Ordubad) müflisləşdirmək, iflasa uğratmaq, yoxsullaşdırmaq. – Bılar lap məni süng elədi (Ordubad) ◊ Süngə çıxartmaq (Salyan) – müflisləşdirmək, iflasa uğratmaq, yoxsullaşdırmaq. – Qolçomağları süngə çıxartdılar. Süng iləmağ… …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • müflis — sif. <ər.> 1. İflasa uğramış, iflas etmiş, sınıq çıxmış (bax iflas 1 ci mənada). Müflis olmaq – bax müflisləşmək 1 ci mənada. <Dilara:> Cavanşir bəy müflis olmuş Qarabağ bəylərindən birinin oğlu idi. Ə. M.. 2. Var yoxu əlindən çıxmış …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • viranə — f. 1)xaraba qalmış; sökülmüş və ya uçmuş binanın qalıqları; 2) yıxıq, xarab, dağınıq; 3) var yoxu əlindən çıxmış; müflisləşmiş; 4) m. qəmgin, tutqun …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • baş — is. 1. İnsan bədəninin kəllə və sifətdən ibarət olan yuxarı hissəsi. İri baş. Onun başı ilə bədəni arasında tənasüb yoxdur. – Baş bədənin tacıdır, gözlər onun daş qaşı. (Ata. sözü). // Heyvan bədəninin beyin olan yuxarı və ya ön hissəsi. Toğlular …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • proletarlaşma — f. is. Kapitalizm şəraitində xırda əmtəə istehsalçıları (kəndlilərin, sənətkarların, kustarların və b.) labüd olaraq müflisləşib yoxsullaşması və proletarlara çevrilməsi …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • soğan — is. Bostan bitkisi və bu bitkinin lüləşəkilli yeməli yarpaqları və qat qat qabıqlardan ibarət kökü. Baş soğan. – Soğan da meyvə cərgəsinə keçdi. (Məsəl). Bir dəqiqə əvvəl soyulmuş soğanın acısından <Xavərnisənin> gözləri yaşarmışdı. T. Ş. S …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»